[ Pobierz całość w formacie PDF ]
ile mi dał z tego, co ma, oraz jak ten sam Pan chce mi dać siebie samego, na ile to możliwe,
odpowiednio do swojego Boskiego rozporządzenia. W świetle tego zastanowić się - rozumnie i
uczciwie - co ja powinienem z mojej strony ofiarować i dać Jego Boskiemu Majestatowi, czyli
wszystkie moje rzeczy i mnie samego razem z nimi, jak ktoÅ› kto drugiemu coÅ› daje z wielkÄ…
miłością:
Zabierz, Panie, i przyjmij całą moją wolność,
pamięć moją, mój rozum i całą moją wolę,
wszystko, co mam i co posiadam.
Ty mi to, Panie, dałeś, Tobie to zwracam.
Wszystko jest Twoje.
Rozporządzaj tym według Twojej woli.
Daj mi tylko miłość Twoją i łaskę,
a to mi wystarczy.
[235] Punkt 2. Zwrócić uwagę na to, jak Bóg przebywa w stworzeniach: żywiołom daje istnienie,
roślinom - życie i rozwój, zwierzętom - czucie, a ludziom - rozum. W podobny sposób [przebywa]
we mnie, ożywiając mnie, dając mi czucie i sprawiając, że mam władzę rozumowania. Ponadto
czyni ze mnie świątynię, jestem bowiem stworzony na podobieństwo i na obraz Jego Boskiego
Majestatu. I znowu podejmę osobistą refleksję w sposób, który podano w pierwszym punkcie, albo
w inny, który uznam za lepszy. Tak samo trzeba postąpić z każdym następującym punktem.
[236] Punkt 3. Pomyśleć nad tym, jak się Bóg dla mnie trudzi i działa we wszystkich rzeczach
stworzonych na powierzchni ziemi, czyli że się zachowuje tak, jakby pracował, na przykład na
niebiosach, w żywiołach, roślinach, owocach, trzodach itd., dając im istnienie, podtrzymując je,
dając im rozwój, czucie itd. Potem podjąć osobistą refleksję.
[237] Punkt 4. Zastanowić się, jak wszystkie te dobra i dary zstępują z góry; na przykład moja
ograniczona moc [pochodzi] z najwyższej i nieskończonej mocy z góry. Podobnie sprawiedliwość,
dobroć, pobożność, miłosierdzie itd. [pochodzą od Boga] tak, jak promienie ze słońca, a wody ze
zródła itd. Na zakończenie podjąć osobistą refleksję odpowiednio do tego, co powiedziano [235].
[Rozmowa]. Zakończyć rozmową i odmówić Ojcze nasz.
[238] TRZY SPOSOBY MODLITWY
PIERWSZY SPOSÓB MODLITWY
1. O przykazaniach. Przedmiotem pierwszego sposobu modlitwy jest dziesięć przykazań, siedem
grzechów głównych, trzy władze duszy i pięć zmysłów ciała. Ten sposób modlitwy polega na
podsunięciu pewnej formy, sposobu i pewnych ćwiczeń, by się dusza mogła przez nie przygotować
i czynić postępy, a także by modlitwę mógł Bóg z przyjemnością przyjąć, nie jest zaś formą i
metodą właściwej modlitwy.
[239] Przede wszystkim trzeba się zachować tak, jak to nakazuje trzecia addycja pierwszego
tygodnia, to znaczy, przed rozpoczęciem modlitwy odpocząć trochę w duchu, siedząc lub
przechadzając się odpowiednio do tego, co [odprawiający ćwiczenia] uzna za lepsze, i zastanowić
się nad tym, dokąd zmierzam i po co. Tę samą addycję trzeba stosować na początku każdego
sposobu modlitwy [250, 258].
[240] Modlitwa przygotowawcza. Prosić np. Boga, naszego Pana, o łaskę poznania tego, w czym
zbłądziłem w zakresie dziesięciu przykazań. Podobnie [trzeba] prosić o łaskę i pomoc, bym się w
przyszłości poprawił. Prosić o dokładne ich zrozumienie, żeby ich lepiej przestrzegać ku większej
chwale i czci Jego Boskiego Majestatu.
[241] Stosując pierwszy sposób modlitwy, wypada się zastanowić i pomyśleć nad pierwszym
przykazaniem, jak je zachowałem, w czym uchybiłem. Jako miarę należy wziąć czas odmawiania
trzech Ojcze nasz i trzech Zdrowaś Maryjo. Jeżeli w tym czasie odnajdę moje uchybienia,
[powinienem] prosić o przebaczenie i odpuszczenie i odmówić jedno Ojcze nasz. Ten sam sposób
trzeba zastosować przy każdym z dziesięciu przykazań.
[242] Uwaga 1. Trzeba zauważyć, że kiedy się ktoś zastanawia nad którymś przykazaniem i dojdzie
do wniosku, że nie ma nawyku przekraczania go, nie musi poświęcać temu tak wiele czasu, ale
odpowiednio do tego, jak ktoś odczuwa mniejszą lub większą przeszkodę w zachowaniu tego
przykazania, powinien dłużej lub krócej się nad nim zatrzymywać, rozważając je i badając samego
siebie. To samo [trzeba] zastosować przy [rozważaniu] grzechów ciężkich.
[243] Uwaga 2. Po zakończeniu powyższego rozważania nad dziesięcioma przykazaniami,
oskarżając się [z wykroczeń przeciw] nim i prosząc o łaskę i pomoc w poprawieniu się w
przyszłości, trzeba zakończyć rozmową z Bogiem, naszym Panem, odpowiednio do przedmiotu
rozważania.
[244] 2. O grzechach głównych
Jeśli idzie o siedem grzechów głównych, to po zastosowaniu pierwszej addycji trzeba odprawić
modlitwę przygotowawczą w taki sposób, jak to już powiedziano [240]. Zmienić w niej trzeba tylko
to, że tu przedmiotem będą grzechy, których trzeba unikać, a przedtem były nim przykazania, które
trzeba zachować. I podobnie trzeba zastosować porządek i zasadę, o których już mówiono, oraz
[zakończyć] rozmową.
[245] %7łeby lepiej poznać wykroczenia popełnione w zakresie grzechów głównych, trzeba się
[ Pobierz całość w formacie PDF ]